Kościół, widząc coraz większe zagubienie, niepewność oraz potrzebę wsparcia współczesnego człowieka, stara się iść wraz z nim po wielu różnych drogach jego ziemskiej egzystencji. Tak pisał o tym św. Jan Paweł II w liście do rodzin „Gratissimam sane”: „Wspólnota Kościoła stara się ponadto uczestniczyć w radościach i nadziejach, a także w trudach i cierpieniach ziemskiego pielgrzymowania ludzi z tym głębokim przeświadczeniem, że to sam Chrystus wprowadził go na te wszystkie drogi: że On sam dał Kościołowi człowieka i równocześnie mu go zadał jako „drogę” jego posłannictwa i posługi. Pośród wielu dróg rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą.”

         Małżeństwa i rodziny potrzebują formacji i duchowego wzrostu, by mogły stawać się coraz silniejszym fundamentem i kolebką przyszłych pokoleń, ludzi z jednej strony pełnych wiary i miłości, a z drugiej odpowiedzialności za drugiego człowieka. Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki, w 1973 roku, zaplanował – do coraz to liczniejszych oaz młodzieżowych, dziecięcych, kleryckich, kapłańskich, które już istniały – dołączyć właśnie małżeństwa. Bardzo intensywnie zastanawiał się, co zrobić, aby rodziny były naprawdę chrześcijańskie i zjednoczone ze sobą. Ks. Blachnicki wielokrotnie pytał, co zmienić w programie wspólnoty Oazowej, jak go uzupełnić. Formacja dla dzieci, młodzieży czy kleryków nie pasuje dla ludzi, którzy żyją razem złączeni sakramentem małżeństwa. Zdawał sobie sprawę, iż dla małżeństw droga do celu musi być nieco inna. Całą sprawę Oazy Rodzin zawierzył Bogu. Efektem modlitwy była decyzja o połączeniu charyzmatu Ruchu Światło – Życie, z charyzmatem międzynarodowego ruchu małżeńskiego Equipes Notre Dame.

         Ks. Franciszek Blachnicki, cały program formacyjny dla małżeństw, opiera na trzech konkretnych źródłach:

• dokumentach Soboru Watykańskiego II, w których jest mowa
  o małżeństwie i rodzinie,
• END (Equipes Notre Dame), ich formacji i strukturze,
• Ruchu Żywego Kościoła.

        Pierwsza oaza dla rodzin odbyła się w 1973 roku. Na przełomie lat 1973/74 ks. Blachnicki opracował pierwszą teczkę rekolekcji oazowych dla ruchu rodzin. Z roku na rok wspólnota Kościoła Domowego rozrasta się.

         W Sanktuarium Świętej Rodziny w Wyszkowie obecnie istnieje już 12 kręgów wspólnoty Kościoła Domowego. Nasza parafia, jako społeczność ludzi młodych, zawiera bardzo dużą liczbę młodych małżeństw, które często szukają dla siebie „czegoś więcej”, czyli dalszej formacji. Stąd doskonałą alternatywę dla małżonków stanowi Kościół Domowy. Każdy krąg, będący podstawowym elementem w strukturze organizacyjnej wspólnoty, tworzy od 4 do 7 małżeństw. Za każdy krąg, za formację oraz życie duchowe kręgu odpowiada jedno z małżeństw, należące do tego kręgu, zwane parą animatorską. Moderatorem wspólnoty Kościoła Domowego, istniejącej przy naszym Sanktuarium, jest ks. kan. Kazimierz Wądołowski. Księża wikariusze: Adam, Łukasz i Maciej, odpowiedzialni są za poszczególne kręgi wspólnoty. Biorą oni udział w spotkaniach z małżeństwami raz w miesiącu.

         W leśniczówce, położonej w miejscowości Leszczydół Nowiny, w dniu 14 maja, odbył się kolejny Dzień Wspólnoty Kościoła Domowego. Wzięło w nim udział ponad 70 osób. Całe spotkanie przygotowała para rejonowa – Dariusz i Dorota Galubowie. Przy pięknej pogodzie, radosnej atmosferze oraz licznie przybyłych rodzinach, rozpoczęliśmy czas wspólnoty. Na początek zgromadzeni małżonkowie wysłuchali konferencji o Miłosiernym Ojcu. Okazało się to bardzo istotne, przed czekającym ich spotkaniem z Żywym Słowem, w grupkach dzielenia, w których rozważali przypowieść o Synu Marnotrawnym ( Łk 15, 11-32).

W tym samym czasie dzieci i młodzież brali udział w zabawach przygotowanych przez Panią Dorotkę. Następny punkt Dnia Wspólnoty, to agapa, czyli poczęstunek. Po agapie przyszedł czas na rodzinne konkurencje i gry zespołowe. Integracja, zarówno rodzinna jak i wspólnotowa, należy do szczególnie ważnych.

Cały Dzień Wspólnoty trwał do późnych godzin nocnych. Podsumowaniem są słowa: „iż największą radością jest przebywanie blisko drugiego człowieka”. Tak też było pośród osób, które od lat formują się w duchu oazowym, stworzonym przez ks. Franciszka Blachnickiego.