Parafianie ze Świętej Rodziny uwielbiają pielgrzymować i odwiedzać miejsca Maryjne. Tym razem (18 lipca), ok. 60-osobowa grupa wiernych, pod opieką ks. Adama Hryca, wybrała się do Sanktuariów Maryjnych po Warmii i Mazurach, m.in. do Świętej Lipki, Głotowa i Stoczka Klasztornego.

Święta Lipka, ta niewielka miejscowość znana już od XV wieku jako miejsce licznych pielgrzymek, położona jest w pobliżu Kętrzyna nad jeziorem Dejnowa. Z powodu licznych grup pielgrzymów, często nazywana jest „Częstochową Północy”. Pielgrzymi, podróżując do Świętej Lipki mogli podziwiać barokowe kapliczki drogi różańcowej, ustawione na trasie liczącej około 6 km długości. Kościół znajduje się w miejscu poprzednio istniejących dwóch kolejnych kaplic – pierwszej z ok.1400 r. i drugiej wybudowanej w 1619 roku. Na-kościelny dziedziniec wchodzi się przez barokową bramę z pierwszej połowy XVIII wieku.

Przede wszystkim gorliwie modlili się w intencjach sobie wiadomych, a jednocześnie podziwiali obiekt zabytkowy niezwykłej wartości, zaliczany do najwspanialszych okazów późnego baroku w Polsce. Zespół architektoniczny złożony z kościoła, krużganku i klasztoru, posiada zachowaną w idealnym stanie bogatą i różnorodną dekorację. Składają się na nią rzeźby, freski, obrazy na płótnie, wyroby złotnicze oraz rzadko spotykane w takiej obfitości dzieła artystycznego kowalstwa. Na ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Boskiej Świętolipskiej. W bazylice podziwiali także barokowe organy z ruchomymi figurkami, wykonane w 1721roku i wysłuchali wzruszającego koncertu, zagranego na tych właśnie organach.

Pielgrzymując po Warmii i Mazurach szlakiem Maryjnym, trudno pominąć Głotowo, a w nim Archidiecezjalne Sanktuarium Najświętszego Sakramentu i Męki Pańskiej. Przecież to jedno z najstarszych żywych do dziś miejsc pielgrzymkowych na Warmii. Jego pisana historia sięga pierwszej połowy XIV wieku.

Głotowo słynie z Kalwarii, zbudowanej na wzór jerozolimskiej, dlatego nazywa się je często Warmińską Jerozolimą. Uczestnicy dowiedzieli się, iż zbudowano ją w XIX za pieniądze miejscowego kupca, który z pielgrzymki do Ziemi Świętej wrócił z takim właśnie pomysłem. Johannes Merten, bo tak zwał się ów kupiec, małe kamyki, które znalazł na Drodze Krzyżowej w Jerozolimie, zabrał ze sobą jako relikwie. Zostały umieszczone w kaplicach – stacjach. Kalwarię budowano w latach 1878-1893 na obszarze 7 hektarów. Zadbano nawet o to, aby wiernie odwzorować długość i nachylenie Drogi Krzyżowej z Jerozolimy. Pątnicy przeszli w skupieniu 14 stacji Drogi Krzyżowej aż do kaplicy Pana Jezusa w Ogrójcu i groty Matki Bożej z Lourdes, ze źródłem.

Kolejna miejscowość na trasie pielgrzymki, to wieś Stoczek, a w niej kościół Najświętszej Maryi Panny Matki Pokoju, który Papież Jan Paweł II – 19 maja 1987 roku – włączył w poczet Bazylik Mniejszych. Tu też pątnicy gorliwie modlili się dziękczynnie i prosili Matkę Bożą o kolejne łaski. Podziwiali wspaniałe zabytki i, kolejny raz na pielgrzymkowym szlaku, przeżyli swoistą lekcję historii.

Dowiedzieli się, że w Stoczku, przed wybudowaniem kościoła, znajdowała się kaplica, gdzie przedmiotem kultu była pierwotnie figurka Matki Bożej. Teraz przedmiotem kultu stał się obraz M.B. Stoczkowskiej – kopia obrazu „Salus Populi Romani” z Rzymu – umieszczony w ołtarzu głównym świątyni. Okryty jest srebrną sukienką z 1687 roku. Na obrazie zawieszone są bursztynowe korale – wotum kardynała Stefana Wyszyńskiego. W lewym ołtarzu znajduje się obraz św. Anny Samotrzeciej ozdobiony także metalową sukienką i koronami z początku XVIII w. W prawym ołtarzu bocznym znajduje się obraz św. Franciszka. W kościele jest również okryty srebrną sukienką obraz św. Antoniego (z prawdziwym wizerunkiem), sprowadzony z Włoch w 1695 r. Na uwagę w świątyni zasługuje ambona, wykuta z żelaza w 1738 roku. Ozdobą kościoła jest także chór z organami w pierwotnej formie z 1695 r. Współczesną ozdobą kościoła jest epitafium kardynała Stefana Wyszyńskiego, poświęcone przez prymasa Józefa Glempa w 1982 r. W części klasztornej sanktuarium znajduje się izba pamięci kardynała Stefana Wyszyńskiego. Pod posadzką kościoła znajdują się krypty.

Na sklepieniach krużganków i w kaplicach narożnych znajdują się malowidła ścienne. W krużgankach wiszą stiukowe płaskorzeźby Drogi Krzyżowej. Kaplice narożne posiadają następujące tytuły: św. Kajetana, p.w. Krzyża Świętego, św. Walentego i św. Jana Nepomucena.

Znów pielgrzymowali z modlitwą na ustach. Wrócili pełni wyjątkowych przeżyć i wrażeń, bogatsi wiarą i umocnieni w wierze.